Νέα μυστικά αποκαλύπτει το Παλίμψηστο του Αρχιμήδη

Έκπληκτοι έχουν μείνει οι Αρχαιολόγοι, που διαπίστωσαν ότι το μεσαιωνικό προσευχητάρι, γνωστό και ως Παλίμψηστο του Αρχιμήδη, περιέχει ένα ακόμη κρυμμένο αρχαίο κείμενο μέσα στις σελίδες του, έργα του μαθηματικού Αρχιμήδη, και του πολιτικού Υπερείδη, έχουν βρεθεί ήδη κρυμμένα μεταξύ των περγαμηνών του βιβλίου.

Χάρη, όμως σε προηγμένα συστήματα ηλεκτρονικής απεικόνισης, οι μελετητές αποκάλυψαν την ύπαρξη τρίτου κειμένου, σχολίου πάνω στο φιλόσοφο Αριστοτέλη.
Ο επικεφαλής του προγράμματος, Ουίλιαμ Νόελ, δήλωσε ότι πρόκειται για «εκπληκτική ανακάλυψη».
Το προσευχητάρι γράφτηκε τον 13ο αιώνα, από τον μοναχό Ιωάννη Μύρωνα.

Αντί να χρησιμοποιήσει καινούργια περγαμηνή, ο Ιωάννης αξιοποίησε σελίδες από πέντε υπάρχοντες τόμους της βιβλιοθήκης της μονής.
«Παίρνεις ένα βιβλίο από τα ράφια.
Σβήνουμε με ξύστρα το κείμενο, γράφεις από πάνω του και έχεις ένα νέο βιβλίο», λέει ο δρ Νόελ, επικεφαλής του τομέα συντήρησης περγαμηνών του Μουσείου Τέχνης Ουόλτερς των ΗΠΑ.
Το 1906 διαπιστώθηκε για πρώτη φορά ότι ένα από τα βιβλία που ανακυκλώθηκαν για την κατασκευή του Παλιμψήστου, περιείχε μοναδικό έργο του Αρχιμήδη.

Το 2002, νέες έρευνες με προηγμένα οπτικά μέσα έδειξαν ότι το βιβλίο περιείχε υπολείμματα ενός ακόμη αρχαίου κειμένου, του μοναδικού δείγματος γραφής του Αθηναίου πολιτικού του 4ου πΧ αιώνα, Υπερείδη.

Απίστευτη τύχη
«Σε αυτό το σημείο σκέφτεσαι ότι ένα Παλίμψηστο είναι χρυσάφι, ενώ η ανακάλυψη δεύτερου είναι απίστευτη. Τι να πει, όμως, κανείς όταν ανακαλύψαμε και τρίτο κείμενο;», αναρωτιέται ο δρ Νόελ.
Διεθνής ομάδα αρχαιολόγων και μαθηματικών έχει αρχίσει την προσπάθεια αποκρυπτογράφησης του κειμένου.
«Μπορούμε ήδη να πούμε με βεβαιότητα ότι το φιλοσοφικό εδάφιο που ανακαλύφθηκε πρόσφατα στο Παλίμψηστο είναι αρχαίο σχόλιο στο σύγγραμα «Κατηγορίαι» του Αριστοτέλη, που λειτούργησε ως βάση της μελέτης της Λογικής στη Δυτική Φιλοσοφία», εξηγεί ο δρ Ρεβίελ Νετς, του Πανεπιστημίου Στάνφορντ των ΗΠΑ.
Περαιτέρω μελέτη του κειμένου κάνει τους επιστήμονες να λένε με σιγουριά ότι πρόκειται για έργο του Φιλοσόφου Αλεξάνδρου της Αφροδισίας, που έζησε τον 2ο ή 3ο αιώνα πΧ.