Αίαντας ο Τελαμώνιος

Ο Όμηρος γράφει ότι τον ξεχώριζε από όλους τους πολεμιστές γιατί ήταν εύσωμος σαν γίγαντας. Μάλιστα, τον ονομάζει «πύργο».

Έλεγαν πως ήταν άτρωτος και δεν μπορούσε να πληγωθεί. Ούτε τα βέλη καρφώνονταν επάνω του και υπήρχε μια εξήγηση γι’ αυτό.

Όταν ήταν μωρό ο Αίαντας, έτυχε να φιλοξενηθεί στο παλάτι του Τελαμώνα, ο Ηρακλής. Ζήτησε να δει το παιδί και πιάνοντάς το από τις μασχάλες, το σκέπασε με το δέρμα του λιονταριού (λεοντή), που είχε σκοτώσει στη Νεμέα.

Έτσι το σώμα του θα έμενε άτρωτο, εκτός από τα σημεία που το κρατούσε, καθώς του φορούσε τη λεοντή.

Όταν ο θρόνος της Σαλαμίνας πέρασε στα χέρια του και ξεκίνησε ο Τρωικός Πόλεμος, ο νέος βασιλιάς αμέσως σάλπαρε για την Τροία, χωρίς κανένα δισταγμό. Ωστόσο, πριν σαλπάρει, ο πατέρας τον συμβούλεψε να τιμά τους θεούς και να ζητά την βοήθειά τους.

Όμως ο Ήρωας χαμογέλασε και απάντησε στον πατέρα του ότι μόνο ένας δειλός ζητάει τη βοήθεια των θεών, προκειμένου να γίνει πραγματικός ήρωας, είπε πως προτιμάει να γίνει ήρωας με τις δικές του δυνάμεις. Όπως είναι φυσικό, αυτές οι δηλώσεις του νέου βασιλιά της Σαλαμίνας εξόργισαν τους θεούς.

Στον Πόλεμο της Τροίας, ήταν ο φόβος και ο τρόμος των Τρώων. Μετά τον Αχιλλέα, ήταν ο δυνατότερος και ικανότερος πολεμιστής των Ελλήνων.

Μέχρι και ο βασιλιάς Πρίαμος εντυπωσιάστηκε από την ικανότητά του στη μάχη.

Θρυλική θεωρείται βεβαίως η μονομαχία του με τον πρίγκιπα της Τροίας, Έκτορα. Κράτησε μία ολόκληρη ημέρα χωρίς να αναδείξει νικητή.

Οι δυο πολεμιστές να αντάλλαξαν δώρα μετά το τέλος της μονομαχίας, σαν φίλοι, εκτιμώντας τις ικανότητες του άλλου.

Ο Έκτορας χάρισε στον Αίαντα ένα σπαθί και εκείνος στο βασιλόπουλο της Τροίας χάρισε μία πολύτιμη ζώνη.

Μετά τον θάνατο του Αχιλλέα, η μητέρα του η Θέτιδα, αφού έκλαψε τον γιο της, δήλωσε ότι τα όπλα του θα τα πάρει ο πιο γενναίος.

Αυτό είχε μεγάλη σημασία, καθώς τα όπλα τα είχε σφυρηλατήσει ο ίδιος ο Θεός Ήφαιστος, με αποτέλεσμα να είναι τα πιο καταστροφικά στον κόσμο.

Όλοι οι Έλληνες συγκεντρωθήκαν για να αναδείξουν τον πιο γενναίο αλλά ήρθαν σε αδιέξοδο καθώς οι μισοί διάλεξαν τον Οδυσσέα και οι άλλοι μισοί τον Αίαντα.

Η λύση δόθηκε από τον σοφό βασιλιάς της Πύλου, Νέστορα. Πρότεινε να επιλέξουν οι Τρώες και όλοι συμφώνησαν.

Έπειτα, το βράδυ, μερικοί πολεμιστές πήγαν στα τείχη της Τροίας.

Έτυχε να ακούσουν δύο Τρωαδίτισσες, να συζητούν για τη γενναιότητα του Αίαντα και του Οδυσσέα.

Στην αρχή συμφωνήσαν ότι και οι δύο είναι το ίδιο γενναίοι.

Στη συνέχεια συμφώνησαν ότι ο Οδυσσέας υπερέχει, καθώς όταν πέθανε ο Αχιλλέας, ο βασιλιάς της Ιθάκης έμεινε να πολεμήσει τους Τρώες. Ενώ ο βασιλιάς της Σαλαμίνας απλά κουβάλησε τον νεκρό σώμα του Αχιλλέα.

Έτσι, οι Έλληνες από τα λόγια των δύο γυναικών της Τροίας ανακήρυξαν σαν γενναιότερο τον Οδυσσέα.

Αυτό όμως στοίχισε πολύ στον οξύθυμο Αίαντα, ο οποίος κλείστηκε στη σκηνή του, μη θέλοντας να δει κανένα.

Κατά τη διάρκεια της νύχτας και πάνω στο θυμό του, πήρε μια τρομερή απόφαση.

Να σκοτώσει όλους του Έλληνες βασιλιάδες για να τους εκδικηθεί.

Άρπαξε το σπαθί του, όμως η θεά Αθηνά, που ήταν με το μέρος των Ελλήνων, έκανε τον Αίαντα να στραφεί σε ένα κοπάδι βοδιών και προβάτων.

Το αποτέλεσμα ήταν να τα σφάξει όλα. Μόλις κατάλαβε το τι έγινε, ένιωσε ατιμασμένος και αυτοκτόνησε.