Ναι μεν είναι ένα θέμα και θα πρέπει η Ευρώπη να επιδιώξει να βοηθηθεί η Ελλάδα με μεταφορές όσο είναι στην τωρινή κατάσταση, αλλά τα ελλείμματα της ελληνική οικονομίας είναι περισσότερο αποτέλεσμα της μη ανταγωνιστικότητας, παρά το ότι φταίει το η Γερμανία που είναι πιο ανταγωνιστική από την Ελλάδα.
Το μακροχρόνιο έλλειμμα ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας είναι αυτό που μας έχει κάνει μη βιώσιμους, καθώς η αδυναμία ανταγωνιστικότητας αναπληρωνόταν με δανεισμό, προκειμένου να κρατήσουμε, αλλά και να αυξήσουμε το βιοτικό μας επίπεδο.
Τα λεφτά αυτά (ένα μεγάλο μέρος τουλάχιστον) τα δανείστηκε το ελληνικό κράτος από τις ελληνικές τράπεζες, με αποτελέσματα σήμερα να έχουμε ένα προβληματικό τραπεζικό κλάδο, που ουσιαστικά έχει χρεοκοπήσει.
Περίπου το ίδιο και η Ιταλία. Τα τελευταία δέκα χρόνια, όπως και εμείς, οι Ιταλοί έχουν διολισθήσει σε ανταγωνιστικότητα και δεν έχουν καταφέρει να μειώσουν τις δαπάνες τους, με αποτέλεσμα σιγά σιγά να φτάνουν σε τέλμα. Και στην Ιταλία, το τραπεζικό σύστημα έχει ρωγμές, αλλά όχι στο βαθμό που έχει στην Ελλάδα.
Στην περίπτωση της Ιρλανδία όμως, το πρόβλημα δεν ήταν ποτέ η ανταγωνιστικότητα.
Δεν έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της η Ιρλανδία, καθώς βρισκόταν πάντα στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως.
Το πρόβλημα εκεί είναι η μη βιωσιμότητα του τραπεζικού συστήματος, που πήρε μεγάλο ρίσκο στα ακίνητα και έχασε (και το λάθος των Ιρλανδών που έδωσαν εγγυήσεις στους senior bond holders).
Η δε Γερμανία όμως δεν έχει ούτε πρόβλημα χρέους (ακόμα λέω εγώ) και ούτε πρόβλημα ανταγωνιστικότητας. Έχει όμως και αυτή το ίδιο πρόβλημα που έχει η Ελλάδα, η Ιταλία και η Ιρλανδία... το τραπεζικό της σύστημα έχει πτωχεύσει.
Στην Ελλάδα οι τράπεζες ανέλαβαν υπερβολική μόχλευση ποντάροντας σε κρατικά χρεόγραφα, στην Γερμανία οι τράπεζες ανέλαβαν υπερβολική μόχλευση ποντάροντας σε κρατικά χρεόγραφα, στεγαστικά χρεόγραφα, καθώς και ό,τι άλλο σκουπίδι μπορεί κανείς να φανταστεί.
Το Φεβρουάριο του 2009 δημοσιεύτηκε στην αγγλική εφημερίδα Τelegraph, μυστικό έγγραφο της ΕΕ που ανέφερε ότι τα προβληματικά πάγια των ευρωπαϊκών τραπεζών ήταν 16,3 τρισ. ευρώ (ναι σωστά διαβάσατε).
Το αρχικό κείμενο όμως αντικαταστάθηκε από το πιο πάνω, αλλά το αρχικό είναι εδώ (τώρα γιατί αντικαταστάθηκε τότε δεν ξέρω, αλλά είχε πέσει πολύ speculation. Μάλιστα το URL έμεινε το ίδιο).
“Οι εκτιμήσεις των συνολικών διαγραφών θα επιβαρύνουν πολύ τους προϋπολογισμούς των κρατών - μελών σε σχέση με το ΑΕΠ τους”, τόνισε η έκθεση που διάβασαν στην καλή αγγλική εφημερίδα. Το πρόβλημα είναι ότι ακόμα δεν έχουμε δει ούτε κατά προσέγγιση τις διαγραφές αυτές.
Ένα ερώτημα είναι, πόσα είναι τα προβληματικά πάγια σήμερα; Περισσότερα από τότε λέω εγώ.
Σε πρόσφατη παρουσίαση στο CNBC, o Oliver Sarkozy (κατά το ήμισυ αδελφός του Γάλλου πρόεδρου) είπε ότι ο ευρωπαϊκός τραπεζικός κλάδος έχει 55 τρισ. σε assets. Αυτό είναι περίπου 4 φορές περισσότερο από τον αμερικανικό τραπεζικό κλάδο.
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες βασίζονται για την χρηματοδότηση τους στην αγορά.
Πιο συγκεκριμένα, οι ευρωπαϊκές τράπεζες βασίζονται στην αγορά για περίπου 30 τρισ. ευρώ σε χρηματοδότηση, ή περίπου 10 φορές περισσότερο από τις αμερικανικές τράπεζες.
Να το πούμε πιο απλά, οι ευρωπαϊκές τράπεζες θα πρέπει να μετακυλήσουν περίπου 800 δισ. ευρώ τον μήνα για τα επόμενα 3 χρόνια. Ο κύριος Sarkozy είπε ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα είναι περίπου 2 τρισ. ευρώ (τουλάχιστον 3 λέω εγώ).
Στην πρόσφατη σύνοδο του G20, οι Ευρωπαίοι πέταξαν την ιδέα να βάλουν λεφτά στο EFSF οι χώρες της συνόδου. Οι χώρες της συνόδου βέβαια είπαν ότι θα βάλουν κάτι ψίχουλα, αλλά όχι τα ποσά που θα ήθελαν η Γερμανία και η Γαλλία.
Όταν ζήτησαν πιο πολλά, τότε ζήτησαν από την Γερμανία να βάλει εγγύηση τον χρυσό της και αυτή τους απάντησε αρνητικά.
Ποιος τρελός θα έβαζε λεφτά στο μεγαλύτερο Ponzi scheme της ιστορίας, που προσπαθούν να φτιάξουν οι της Ευρώπης; Διότι το EFSF δεν είναι τίποτα λιγότερο.
Πέραν όμως του ότι οι του G20 δεν θα βάλουν λεφτά, όλα δείχνουν ότι σε 12 μήνες από σήμερα (αν όχι νωρίτερα) η μόνη χώρα στην Ευρώπη που θα έχει αξιολόγηση ΑΑΑ θα είναι η Γερμανία.
Είναι άραγε η Γερμανία ικανή να τρέξει αυτό το Ponzi scheme από μόνη της; Η απάντηση είναι όχι, λέω εγώ.
Το ευρωπαϊκό Ponzi scheme έχει πλέον τιναχτεί στον αέρα. Οι ευρωπαϊκές πολιτικές ηγεσίες, ακόμα δεν έχουν ιδέα τι αντιμετωπίζουν, διότι πιστεύουν τα ψέματα που τους λένε οι τράπεζες.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν μπορείς να τρέχεις ένα Ponzi scheme για πάντα. Κάποιος στο τέλος θα πληρώσει τη νύφη και κάποιος θα βρεθεί με τον μουντζούρη στο χέρι.
Τον μουντζούρη όμως θα τον πληρώσουν οι μέτοχοι των τραπεζών, καθώς και η ευρωπαϊκή τραπεζική πλουτοκρατία.
Όποιος νομίζει ότι μπορούν ολόκληροι λαοί να υποδουλωθούν για τα επόμενα 30 χρόνια, μόνο και μόνο για να μην πάρουν τις διαγραφές που αξίζουν οι Ευρωπαίοι πλουτοκράτες, τους έχει βαπτίσει τρελός παπάς.
Στο τέλος της ημέρας αγαπητέ αναγνώστη, κανείς δεν θα πεθάνει για ηλεκτρονικό χρήμα που είναι αποθηκευμένο σε κάποιο ηλεκτρονικό υπολογιστή. Χρέη τα οποία δεν μπορούν να πληρωθούν δεν θα πληρωθούν.
Οι διαγραφές που θα συντελεστούν στην Ευρώπη τα επόμενα χρόνια θα είναι μυθικών διαστάσεων. Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών επίσης.
Όπως η ιστορία του ευρωπαϊκού πολιτισμού ξεκινάει από την Ελλάδα, από την Ελλάδα ξεκίνησαν και οι διαδικασίες financial engineering που απαιτούνται για να μπει μια τάξη σε αυτό το χάος. Είμαστε πρώτοι σε όλα τελικά!
Του Γιώργου Καισάριου